ประเภทสินค้าที่ขนส่งทางราง

     ในยุคแรกๆ รถไฟมีบทบาทให้บริการขนส่งสินค้าทุกชนิด แต่ปัจจุบันนิยมขนส่งสินค้าดังต่อไปนี้ทางรถไฟ

1.สินแร่ (Minerals)

   เป็นแร่วัตถุดิบเพื่อแปรสภาพเป็นวัสดุและนำไปใช้ผลิตสินค้าในขั้นตอนต่อไป รถไฟขนแร่เหล็ก ยิบซั่ม ถ่านหิน และอื่นๆโดยมีส่วนแบ่งการขนส่งมาก เช่น ในสหรัฐอเมริกาเมื่อปี ค.ศ.2001 รถไฟขนถ่านหอนร้อยละ 43.8 แร่มีราคาต่ำและส่งมอบปริมาณมากจึงเหมาะสมกับการขนส่งด้วยรถไฟ

2.ผลิตภัณฑ์การเกษตร ( Farm Products)

   ผลิตภัณฑ์การเกษตรครอบคลุมถึงผลิตภัณฑ์อาหารเกษตร ประเทศผู้ผลิตสินค้าเกษตรที่สำคัญ เช่น สหรัฐอเมริกา คานาดา และออสเตรเลีย เป็นต้น ใช้รถไฟขนส่งจากเกษตรกรไปยังโรงงานแปรรูปหรือไปยังท่าเรื่อเพื่อส่งออก ในประเทศสหรัฐอเมริกาใช้รถไฟขนส่งผลิตภัณฑ์สินค้าเกษตรและอาหารเป็นอันดับรองจากสินแร่โดนในปี พ.ศ.2001ขนส่งถึง 2.7ล้านตู้ ทั้งเพื่อใช้ในประเทศและส่งออก

3.สินค้าเหลว (Liquid Cargo )

   สินค้าเหลวประกอบด้วย  ผลิตภัณฑ์ปิโตเลียม เคมีเหลว และน้ำมันพืช รถไฟมีบทบาทในการขนส่งสินค้าเหลว สินค้าเหลวส่วนใหญ่เป็นสินค้าอันตราย (Hazardous)

ซึ่งอาจเกิดการระเบิดและลุกไหม้ได้รวมทั้งเป็นพิษต่อมนุษย์สัตว์ แม้ว่ารถไฟจะเหมาะสมกับการขนสินค้าเหล่านี้ แต่ในทางปฏิบัติกลับปรากฏกว่าสินค้าประเภทนี้ใช้การขนส่งทางถนนมากที่สุด และมีการแข่งขันขั้นรุนแรง ซึ่งเป็นเหตุผลทางธุรกิจ

4.สินค้าอุตสาหกรรม ( Manafacturing Goods)    

   สินค้าอุตสาหกรรมมีหลากหลายในชีวิตโดยทั่วไปมีมูลค่าสูง และมีปริมาณการขนส่งน้ำหนักมาก รูปแบบการขนส่งที่เหมาะสมจึงเป็นทางถนนและเครื่องบินแตะสำหรับสินค้าที่มีขนาดมากและขนาดใหญ่ เช่นเครื่องจักร รถบรรทุกขนาดใหญ่ โครงสร้างเหล็กซึ่งไม่อาจขนด้วยรถบรรทุกก็ใช้รถไฟหรือเรือ

ชื่อหนังสือ

การจัดการการขนส่ง (Transportation Management)

ชื่อผู้แต่ง

ผศ.ทัศนีย์  สิราริยกุล

ปีที่พิมพ์

พ.ศ. 2558

อ้างอิง
จักกฤษณ์  ดวงพัสตรา. 2543. หลักการขนส่ง. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร.
คำนาย  อภิปรัชญาสกุล. 2551. การจัดการขนส่ง. สำนักพิมพ์ ดวงกมลสมัย. กรุงเทพมหานคร.