ชื่อหนังสือ
โลจิสติกส์-โซ่อุปทาน

ชื่อผู้แต่ง
ผศ.ดร. ประจวบ กล่อมจิตร ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการและจัดการ คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร อ.เมือง จ.นครปฐม

ปีที่พิมพ์

พ.ศ. 2556

อ้างอิง

ประจวบ กล่อมจิตร. การออกแบบโรงงานอุตสาหกรรมเพื่อเพิ่มผลผลิตและความปลอดภัย (Industrial Plant Design for Safety and Productivity). สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2555.

ชื่อหนังสือ

การจัดการการขนส่ง (Transportation Management)

ชื่อผู้แต่ง

ผศ.ทัศนีย์  สิราริยกุล

ปีที่พิมพ์

พ.ศ. 2558

อ้างอิง
จักกฤษณ์  ดวงพัสตรา. 2543. หลักการขนส่ง. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร.

คำนาย  อภิปรัชญาสกุล. 2551. การจัดการขนส่ง. สำนักพิมพ์ ดวงกมลสมัย. กรุงเทพมหานคร.

ชื่อหนังสือ

การจัดการการขนส่ง (Transportation Management)

ชื่อผู้แต่ง

ผศ.ทัศนีย์  สิราริยกุล

ปีที่พิมพ์

พ.ศ. 2558

อ้างอิง
จักกฤษณ์  ดวงพัสตรา. 2543. หลักการขนส่ง. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร.
คำนาย  อภิปรัชญาสกุล. 2551. การจัดการขนส่ง. สำนักพิมพ์ ดวงกมลสมัย. กรุงเทพมหานคร.

การวางแผนทรัพยากรและการควบคุมการไหลของวัสดุ

      1. โลจิสติกส์ขาเข้าและโลจิสติกส์ขาออก

          Inbound Logistics

          Inbound Logistics หมายถึงการไหลเข้าของข้อมูล วัตถุดิบ สินค้า รวมถึงสินค้าคืนด้วย ดังนั้นกิจกรรมที่เกี่ยวข้องจึงเป็นกิจกรรมที่เกี่ยวกับการเคลื่อนย้ายเข้ามา และการพักไว้ต่อเมื่อมีการกระจายหรือขนส่งออกไปจึงเป็น Outbound Logistics

          กิจกรรมที่เกี่ยวข้องมีดังนี้

          1. การพยากรณ์ เช่น ต้องนำเข้าวัตถุดิบเท่าไหร่ จึงจะเพียงพอต่อการผลิต

          2. การจัดซื้อ

          3. การจัดการวัตถุดิบและข้อมูลขาเข้า เช่น การจัดเรียงและการตรวจนับก่อนส่งเข้ากิจการ

          4. การขนส่งเข้า

          5. การจัดการคลังสินค้าและสินค้าคงคลัง

          Outbound Logistics

          Outbound Logistics เป็นการบริหารงานในทางตรงกันข้ามกับ Inbound เนื่องจาก Outbound Logistics เป็นการจัดการฝั่งขาออก ซึ่งได้แก่ การบริหารสินค้าสำเร็จรูป (Finish Good) และบริการ

           "ความแตกต่างระหว่าง Inbound และ Outbound คือจะมีคลังสินค้า (Inventory Management System) เข้ามาเป็นตัวกลางช่วยทั้งด้านขาเข้าและขาออก"

      2. ปัจจัยในการผลิต

          ปัจจัยในการผลิตเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้ในการผลิต ซึ่งต้องมีการเตรียมการไว้โดยพร้อม ซึ่งได้แก่

          2.1 คน (Man)

          การผลิตนั้นต้องมีคน ซึ่งต้องเป็นผู้มีความรู้ความสามารถ เป็นผู้ที่มีนิสัยแห่งคุณภาพในเรื่องเกี่ยวกับกับการผลิตนั้น หากได้ปัจจัยคนที่มีความรู้ความสามารถ จะทำให้การผลิตและการบริหารงานขององค์กรสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

          2.2 วัสดุ (Materials)

          ในการผลิตอุตสาหกรรมนั้น วัสดุเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องเสาะแสวงหา หากการผลิตนั้นอยู่ใกล้แหล่งวัสดุที่นำมาเป็นวัตถุดิบ จะช่วยลดค่าใช้จ่ายได้มาก และหากประเทศใดมีวัสดุที่เพียงพอก็ย่อมได้เปรียบ หากมีการพัฒนาการผลิตให้เกิดขึ้นก็จะช่วยลดต้นทุนได้

          

          2.3 เงิน (Money)

          ในการเริ่มกิจการการผลิตครั้งแรก เงินทุนเป็นสิ่งจำเป็นมาก เพราะเป็นสื่อกลางที่ได้มาซึ่งปัจจัยต่างๆ ทั้งซื้อ เช่าเครื่องมือ ซื้ออุปกรณ์ จ้างแรงงาน ฯลฯ หากกิจการขาดเงินทุนย่อมจะทำให้การบริหารงานในช่วงแรกเป็นไปด้วยความยากลำบาก

          2.4 เครื่องจักร (Machine)

          การผลิตเป็นอุตสาหกรรมนั้นจำเป็นต้องผลิตจำนวนมาก จึงต้องอาศัยเครื่องจักรในการทำงาน ซึ่งจะช่วยเพิ่มผลผลิตได้เป็นอย่างดี

          2.5 ข่าวสาร (Information)

          เป็นข้อมูลต่างๆ ที่จะนำเข้ามาช่วยในการผลิต ช่วยในการตัดสินใจด้านต่างๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญมากอีกอย่างหนึ่ง

ชื่อหนังสือ
โลจิสติกส์-โซ่อุปทาน

ชื่อผู้แต่ง
ผศ.ดร. ประจวบ กล่อมจิตร ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการและจัดการ คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร อ.เมือง จ.นครปฐม

ปีที่พิมพ์

พ.ศ. 2556

อ้างอิง

ประจวบ กล่อมจิตร. การออกแบบโรงงานอุตสาหกรรมเพื่อเพิ่มผลผลิตและความปลอดภัย (Industrial Plant Design for Safety and Productivity). สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2555

สินค้าคงคลังหมุนเวียน

     ในการดำเนินธุรกิจ มีหลากหลายปัจจัยเข้ามาเกี่ยวข้อง ปัจจัยหนึ่งที่ต้องพิจารณาคือ การหมุนเวียนของสินค้า ซึ่งบอกถึงความสามารถในการบริหารจัดการ โดยสามารถคำนวณได้จาก

     อัตราการหมุนเวียนของสินค้า = ต้นทุนขาย/สินค้าคงเหลือเฉลี่่ย

     (Inventory Turnover)                 (Cost of Good Sold/Average Inventory)

     อัตราหมุนเวียนของสินค้า (Inventory Turnover) สามารถใช้เป็นดัชนีในการวัดจำนวนครั้งในการขายสินค้าคงเหลือของกิจการในรอบ 1 ปี โดยผลลัพธ์จะเป็นจำนวนครั้งต่อปี เช่น 10 ครั้งต่อปี 11 ครั้งต่อปี โดยจำนวนครั้งออกมาสูงแสดงว่ากิจการมีิสินค้าหมุนเวียนของสินค้าที่ดี (ทำการขายได้มากครั้งในรอบ 1 ปี) ในทางตรงกันข้าม ถ้าออกมาต่ำแสดงว่ากิจการจะต้องทำการสั่งสินค้าให้น้อยลง

     ความสำคัญของอัตราการหมุนเวียนของสินค้า คือการแสดงถึงความสามารถในการบริหารจัดการเงินทุนที่ธุรกิจได้ใช้ไปกับสินค้า ถ้าเป็นกิจการ จำกัด ผู้ให้ความสนใจคือเจ้าของกิจการ แต่ในกิจการที่เป็นมหาชน ย่อมจะเป็นประเด็นที่นักลงทุนและเจ้าของหุ้นให้ความสนใจ เพราะถ้าพิจารณากันในรายละเอียดแล้ว สิ่งที่จะเปลี่ยนเป็นมูลค่าและนำมาซึ่งผลการดำเนินงานของกิจการในหมวดสินทรัพย์ทั้งหมดคือ "สินค้า"

     แนวความคิดหลักของอัตราการหมุนของสินค้า เนื่องจากอัตราการหมุนของสินค้าเป็นปัจจัยสำคัญที่สะท้อนให้เห็นถึงระยะเวลาที่ธุรกิจใช้ในการสร้างรายได้ โดยเปรียบเทียบได้กับเงินลงทุนในสินค้าที่ธุรกิจจ่ายไป ซึ่งการที่รอบระยะเวลาการหมุนของสินค้าเร็วกว่า ย่อมแสดงให้เห็นว่า ธุรกิจไม่ต้องนำเงินลงทุนไปจมกับสินค้าคงหลือเป็นระยะเวลานาน อีกนัยหนึ่งคือ การลดจำนวนเงินทุนที่ใช้ในการจัดหาสินค้า เป็นการลดต้นทุนไปในตัว ซึ่งหมายถึงการเพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารจัดการเงินทุนและสินทรัพย์ที่มีอยู่ และยังเป็นการลดภาวะในการเก็บสินค้า ซึ่งมีค่าใช้จ่ายในการเช่าพื้นที่หรือค่าเสียโอกาศในการใช้พื้นที่อีกด้วย

ชื่อหนังสือ
โลจิสติกส์-โซ่อุปทาน

ชื่อผู้แต่ง
ผศ.ดร. ประจวบ กล่อมจิตร ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการและจัดการ คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร อ.เมือง จ.นครปฐม

ปีที่พิมพ์

พ.ศ. 2556

อ้างอิง

ประจวบ กล่อมจิตร. การออกแบบโรงงานอุตสาหกรรมเพื่อเพิ่มผลผลิตและความปลอดภัย (Industrial Plant Design for Safety and Productivity). สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2555.

การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน

ปัจจุบันจะเห็นได้ว่าการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศได้แพร่ขยายอย่างมากในธุรกิจต่างๆ การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน ต้องคำนึงถึง 4 ส่วนคือ (1) ฮาร์ดแวร์ (2) ซอฟต์แวร์ (3) การลงทุนด้านเครือข่าย (4) การออกแบบระบบ ทั้งการใช้เทคโนโลยีสานสนเทศที่ดีจะทำให้สามารถเตรียมข้อมูลที่ถูกต้อง เพื่อใช้ในสถานการณ์และสถานที่ที่ถูกต้องได้ และยังเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้การทำงานของโซ่อุปทานเป็นไปอย่างโดยรวมได้ดี ตัวอย่างการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในโซ่อุปทานที่ชัดเจนคือ การแลกเปลี่ยนข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ (Electronic Data Interchange; EDI) ซึ่งเป็นการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศที่สำคัญที่ทำให้ระบบเชื่อมโยงเข้าด้วยกัน องค์กรที่ใช้ EDI จะสามารถตอบสนองต่อความต้องการของลูกค้าได้ดีกว่า อย่างไรก็ตาม การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการเชื่อมโยงข้อมูลที่ดีต้องคำนึงถึงกลยุทธ์ขององค์กร ทั้งนี้ต้องพิจารณาไปถึงความสามารถของเทคโนโลยีสารสนเทศในแต่ละองค์กรอีกด้วย

     หลักการการนำเทคโนโลยีสารสนเทศมาใช้ในการบริหารจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทาน ต้องคำนึงถึงลักษณะขององค์กรตั้งแต่กลยุทธ์ในการบริหาร จนถึงกลยุทธ์การดำเนินงานและสิ่งแวดล้อมในการนำเทคโนโลยีสารสนเทศเข้ามาใช้ในระบบ นอกจากนี้บทบาทของเทคโนโลยีสารสนเทศที่จะทำให้โซ่อุปทานออกไปสู่ระดับโลก (Global Supply Chain) ประสบความสำเร็จในการบริหารคือ

• ต้องสามารถสะท้อนให้เห็นวิสัยทัศน์ของผู้บริหารระดับสูงได้
• เทคโนโลยีสารสนเทศต้องช่วยในการแปลวิสัยทัศน์มาเป็นหลักการที่ทำให้เกิดขึ้นจริงได้
• เทคโนโลยีสารสนเทศต้องช่วยในการทำงานเป็นทีม และสามารถให้ข้อมูลเพื่อช่วยการตัดสินและประมวลความสามารถของระบบได้

ชื่อหนังสือ

การประยุกต์การจัดการโลจิสติกส์และโซ่อุปทานในงานอุตสาหกรรม

ชื่อผู้แต่ง
ผศ.ดร. ประจวบ กล่อมจิตร ภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการและจัดการ คณะวิศวกรรมศาสตร์และเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร อ.เมือง จ.นครปฐม

ปีที่พิมพ์

พ.ศ. 2556

อ้างอิง

ประจวบ กล่อมจิตร. การออกแบบโรงงานอุตสาหกรรมเพื่อเพิ่มผลผลิตและความปลอดภัย (Industrial Plant Design for Safety and Productivity). สำนักพิมพ์ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2555.

เลตเตอร์ออฟเครดิตทางการค้าเพื่อการสั่งสินค้าขาเข้า

เลตเตอร์ออฟเครดิตทางการค้าเพื่อการสั่งสินค้าขาเข้า

     ต่อไปจะกล่าวเรื่องเลตเตอร์ออฟเครดิตทางการค้าเพื่อการสั่งสินค้าขาเข้าโดยเฉพาะ

วิธีการปฏิบัติเกี่ยวกับการขอเปิดเลตเตอร์ออฟเครดิต

(1) ลูกค้าในประเทศไทยติดต่อขอซื้อสินค้าจากบริษัทผู้ขายที่ต่างประเทศ เมื่อตก

ลงทำสัญญาและเงื่อนไขในการซื้อขายเสร็จแล้ว

(2) ลูกค้าในประเทศไทยยื่นคำขอเปิดเลตเตอร์ออฟเครดิตติดต่อธนาคารพาณิชย์

ที่ตนติดต่อไว้ และแจ้งเงื่อนไขต่าง ๆ ที่ประสงค์ในคำขอนั้นตามที่ตกลงไว้กับผู้ขาย  ซึ่งสามารถยื่นคำขอที่ธนาคารสาขาได้ทั่วประเทศ ที่ทำหน้าที่เป็น Front office  ขณะที่ศูนย์ประมวลเอกสารสำคัญทั้งหมดมักจะอยู่ที่ธนาคารสำนักงานใหญ่ในกรุงเทพ ฯ

(3) เมื่อธนาคารอนุมัติแล้ว จะออกเลตเตอร์ออฟเครดิตให้ตามเงื่อนไขของลูกค้า

(ซึ่งมักประกอบด้วยรายการดังที่กล่าวไว้ข้างต้น)

(4) ธนาคารในประเทศไทยผู้ออกเลตเตอร์ออฟเครดิต จัดส่งเอกสารเลตเตอร์

ออฟเครดิตให้แก่ธนาคารตัวแทนที่ต่างประเทศ 2 ฉบับ โดยส่งทางแอร์เมล์หรือทางโทรสาร และส่งให้ลูกค้า 1 ฉบับ กับเก็บไว้เป็นหลักฐานที่ธนาคาร

(5) ธนาคารตัวแทนที่ต่างประเทศจะแจ้งและส่งเลตเตอร์ออฟเครดิตไปให้ผู้ขาย

สินค้าทราบ

(6) ผู้ขายจัดการส่งสินค้าลงเรือ แล้วนำเอกสารที่เกี่ยวข้องตามเงื่อนไขในเลต

เตอร์ออฟเครดิต(พร้อมเอกสารประกอบคือ ใบตราส่ง ใบกำกับสินค้า และกรมธรรม์ประกันภัย และเงื่อนไขการซื้อขาย) มายื่นต่อธนาคารเพื่อรับเงินตามตั๋ว หรือให้รับรองการชำระเงินตามระยะเวลาที่ระบุไว้ในตั๋ว

(7) เมื่อธนาคารตัวแทนที่ต่างประเทศตรวจเอกสารครบถ้วนตามเงื่อนไขในเลต

เตอร์ออฟเครดิตแล้ว ก็จะจ่ายเงินให้ผู้ขายสินค้า แล้วคิดเงินเอาจากธนาคารผู้ออกเลตเตอร์ออฟเครดิต กับส่งเอกสารในการขนส่งและเอกสารที่เกี่ยวข้องให้แก่ธนาคารผู้ออกเลตเตอร์ออฟเครดิต

(8) ธนาคารผู้ออกเลตเตอร์ออฟเครดิตได้รับเอกสารต่าง ๆ แล้วจะแจ้งให้ลูกค้าผู้

ขอเปิดเลตเตอร์ออฟเครดิตทราบ เพื่อให้นำเงินมาชำระราคาสินค้าและค่าธรรมเนียมต่าง ๆ ให้ธนาคารหรือให้มารับรองตั๋วแลกเงินตามแต่กรณี สำหรับราคาสินค้าที่เป็นเงินตราต่างประเทศตาม ป.พ.พ. มาตรา 196 ให้คิดเป็นเงินไทยตามอัตราแลกเปลี่ยนเงินในสถาน ที่และในเวลาที่ใช้เงิน ซึ่งอัตราแลกเปลี่ยนอาจเปลี่ยนแปลง ลูกค้าอาจตกลงกับธนาคารขอกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนเงินไว้ล่วงหน้าก็ได้

(9) ลูกค้า (ผู้นำเข้าสินค้า) รับเอกสารแล้วนำไปรับสินค้าจากท่าเรือ

ในกรณีส่งสินค้าออก ขั้นตอนการเปิดเลตเตอร์ออฟเครดิตก็เช่นเดียวกัน แต่กลับทางกัน คือ ทางลูกค้าในต่างประเทศ หรือผู้สั่งซื้อสินค้าจากไทย  จะเป็นผู้เปิดเลตเตอร์ออฟเครดิตที่ธนาคารในประเทศของเขา

     

ชื่อหนังสือ
เทคโนโลยีการขนส่งสาธารณะในเมือง: ระบบขนส่งสาธารณะใน กทม

ชื่อผู้แต่ง
ดร.นระ คมนามูล Ph.D. (London) วุฒิวิศวกรสาขาวิศวกรรมโยธา

ปีที่พิมพ์

ค.ศ.2007

อ้างอิง

http://www.tpa.or.th/writer/read_this_book_topic.php?bookID=589&read=true&count=true